Legendary Moonlight Sculptor - LMS Bölüm 4.8 Weed'in avı

Cilt 4 Bölüm 8 - Weed'in avı

Basra Zindanı!

Çok sayıda canavarla dolu bir yer, krallığın başkentine yakın bir konumdaydı.

"Bir partide boş bir yer. Katılmak isteyen var mı? 30 kişiyiz ve hızlı bir av vaat ediyoruz."

"Yetenekli bir savaşçı aranıyor."

"Şifalı otlar satıyorum. Mağazalardan daha ucuz! Toplu alımlara açığız!"

Basra mağarasına yaklaşan Weed, oyuncuların parti kurmasını izliyordu. Bazıları zaten var olan partilere katılıyor, bazıları yenilerini oluşturuyordu. Ve hepsi zindan girişinin etrafında takılıyordu.

Basra Mağarası'nda canavarlar sadece bolca deneyim kazandırmakla kalmıyor, aynı zamanda iyi ganimetler de bırakıyordu. Bu nedenle girişi her zaman oyuncularla doluydu. Yine de kimse tek başına girmeye cesaret edemezdi ki bu çok tehlikeliydi.

"Bir partiye katılmak ister misin?"

Sessizce ayakta duran Weed'e, soruyu soran şapkasında beyaz tüyler olan bir savaşçıya eşlik eden birkaç kişi yaklaştı. Cevap beklemeden devam etti:

"Affedersiniz, seviyeniz ve mesleğiniz nedir? Gördüğüm kadarıyla bir kılıcınız var, o halde bir tür savaşçı olmalısınız ve yerlerimizden biri yeni boşaldı, belki bize katılırsınız?"

Weed yavaşça tüyleri olan adamı inceledi. Görünüşünden çok ekipmanlarına baktı.

"Dük'ün miğferi, İngiliz Konfederasyonu'nun silah ve zırhları, 180. seviye ve üstü için eşyalar. Maliyeti 800 altın."

"Grubumuzda 15 kişi var. Herkes 170 veya daha yüksek seviyede. Benim adım Vintich, Mavros Loncası'ndanız. Ne dersiniz, birlikte avlanmak ister misiniz?"

Sadece Mavros Loncası'ndan olmaları bile diğer oyunculardan olumlu bir yanıt almaları anlamına geliyordu. Weed yine de yavaşça başını salladı.

"Üzgünüm ama grup aramıyorum."

"Ha?"

"Kendim idare ederim."

"..."

Şaşkın bakışların ardından Weed mağaraya yöneldi.

Basra mağarasında oyuncular 120. seviyeden 300. seviyeye kadar avlanıyordu. Zindanın dört katı vardı ve her katta bir öncekinden daha güçlü canavarlar bulunuyordu.

Ancak yalnız oyuncuları uzaklaştıran şey canavarların gücü değil, son derece sinir bozucu eşya çalma yetenekleriydi. Kısacası, eğer ölürseniz sizi soyuyorlardı. Hatta bazen zırhınızı alacak kadar ileri gidebiliyorlardı.

Sonuç olarak, oyuncu öldükten sonra sadece deneyim kaybetmekle kalmıyor, normalden 3-4 kat daha fazla eşya kaybediyordu. Bu nedenle bu zindanda avlanmak belli bir kararlılık gerektiriyordu. Ancak Basra'nın hırsızları iyi eşyalar düşürüyordu, bu yüzden asla boş değildi.

"3. katta olduğunu söyledi."

Weed, av partilerine çok fazla müdahale etmemeye çalışarak 1. ve 2. katlardan dikkatlice geçti.

"Aniden ortaya çıktıktan sonra bir iğne yastığı olmak istemiyorsam dikkatli olmalıyım."

Weed avlanmaya karar verdiğinde yaptığı ilk şey Mapan'la iletişime geçmek oldu. Ancak çok meşgul olduğu için reddetmek zorunda kaldı. Weed'in bildiği kadarıyla, tüccar müzayedede eşya sattıktan sonra seviyesini epey yükseltmiş ve çok para kazanmış, bunu da bir unvan satın almak ve kendi adına bir ticaret grubu kurmak için kullanmıştı.

Mapan bunun yerine Hwaryeong'u nerede bulabileceğini söyledi. İşte o zaman Weed arkadaşını ziyaret etmek için Basra mağaralarına gelmeye karar verdi.

Weed, Hwaryeong'u zindanın 3. katında kolayca buldu. Zindanın tam ortasında büyük bir grupla avlanıyordu. Zarifçe dans eden ve canavarları yere seren bu kızı gözden kaçırmak zordu.

Weed dövüşün bitmesini bekledi ve ona yaklaştı.

"Hey, Hwaryeong, görüşmeyeli uzun zaman oldu."

"Oh! Weed? Neden buradasın?"

"Avlanmaya karar verdim ve bu yüzden uğradım."

Hwaryeong tam da sıkılmaya başlamışken Weed'i sıcak bir şekilde karşıladı. Ancak o sırada mağaranın derinliklerinden mavi cübbeli bir oyuncu onlara doğru yaklaştı.

"Peki, kim bu adam? - Sollon, Weed'i tepeden tırnağa inceledikten sonra sordu."

Bunu söyleme şeklinden, büyücünün tüm küçük ruhu yüzünde açıkça görülüyordu.

Hwaryeong öfkesini zorlukla tutarak cevap verdi:

"Bu benim arkadaşım. Adı Weed. Kendisi bir heykeltıraş."

"Oh! İşte böyle!"

Bu açıklamadan pek tatmin olmayan Sollon şüpheli bakışlar fırlatmaya devam etti:

"Yani arkadaş mısınız? Ya da sevgili? Ne zamandır birlikte avlanıyorsunuz?"

"Ortak bir arkadaşımız tarafından tanıştırıldık. Ve henüz birlikte avlanmadık. Bir sorun mu var?"

Hwaryeong'un cevabı Sollon'u biraz sakinleştirdi.

"Anlıyorum! O zaman sorun yok!"

Ve sanki iyi niyetini gösteriyormuş gibi devam etti:

"Weed, belki sen de partimize katılırsın? Mesleğine karşı değilim ama tek başına avlanmak zor olmalı."

"Evet, Weed. Bize katıl! - Hwaryeong heyecanla haykırdı."

Aslında Weed herhangi bir partiye katılmayacaktı. Sadece merhaba demek ve Hwaryeong'u kendisiyle ava çıkmaya davet etmek için gelmişti. Ancak onun yüzündeki hevesli ifadeyi gördükten sonra öylece gidemezdi.

Partiye katıldıktan ve bir savaşı bitirdikten sonra yapacak hiçbir şeyi olmadığını fark etti. Weed'in bir heykeltıraş olduğunu bilen Sollon, ona savaşa katılma şansı vermiyordu.

Bunun yerine Weed, Hwaryeong ile çeşitli konularda konuşmak için bolca zaman buldu. Tabii ki yakınlarda duran Sollon'un sürekli gözetimi altında.

Weed durumu kavradıktan sonra açıkça şunu söyledi:

"Oldukça popülersin, Hwaryeong."

"Öyle değil, - dedi Hwaryeong gülümseyerek, hiçbir şey olmamış gibi davranarak."

"Benim mesleğim dansçılık. Bu nedenle yüksek Karizma özelliğine sahibim. Ayrıca bir de 'Görünüş' özelliğim var."

"Karizma ve Görünüş mü?"

"Evet, karizma arttıkça güzellik de artıyor. Bir çeşit 'Cazibe'nin ortaya çıktığı söylenebilir. Daha parlak gözler, parlak bir cilt."

"Ve sonra bu 'Görünüş' özelliği..."

"Şey, aklıma ilk gelen bu. Gelişmiş boy, daha sevimli bir yüz, daha zarif kıvrımlar. Ama bu sadece dansçılar için geçerli."

Weed, kendisinin de Deykram kemerini kullanarak Karizma özelliğini artırdığını hatırladı.

'Anlıyorum, demek öyle...'

Bu da dansçılık mesleğinin sanıldığı kadar basit olmadığını kanıtladı. Temel özelliklerin yanı sıra, kişinin yeni bir şeyler geliştirmesi gerekiyordu.

Sollon'un Hwaryeong'a neden bu kadar aşık olduğu şimdi anlaşılıyordu.

"Ve ben bir dansçı olduğum için, çabalarımın çoğu Karizma ve Görünüş özelliklerini artırmak için harcanıyor."

"O zaman..."

"Aynen öyle. Gerçek yüzüm biraz daha sade... Bunu size söylemek zorunda değilim ama yine de ne olur ne olmaz diye söyledim."

İlk oyun içi görünümün yavaş yavaş değişmesi doğaldı. Genellikle farkı görmek için keskin bir göz gerekirdi. Ancak mesleği nedeniyle, Hwaryeong'un durumundaki değişiklikler çok daha önemliydi.

Görünüşünün ışığa bağlı olmadığını iddia eden kadına daha fazla dikkat ederseniz, bunun doğru olmadığını fark edeceksiniz. Makyaj yapmamayı tercih eden en güzel kadınlar bile ışığa göre en avantajlı pozisyonu almaya çalışacaktır.

Erkekler güzel kadınlar için bir haftadır.

Bu bir kuraldır!

Ama her kuralın istisnaları vardır. Ve Weed de onlardan biriydi!

'Kadın eşittir para. Herhangi bir kadınla ilişki para etrafında döner. Eğer harcarsan karşılığında sevgi alırsın. Ben böyle bir ilişki istemiyorum...'

Weed'in bu konuda çarpık bir görüşü vardı. Aklınca güzel kızları parayla beslenen su aygırlarına benzetiyordu.

12 saat avlandıktan sonra Sollon şöyle dedi:

"Bugün gerçekten zor bir gündü. Yarın tekrar buluşalım. Sıkı çalışmanız için teşekkürler."

Parti üyeleri teker teker çıkış yapmaya başladı.

Weed endişe içinde kılıcını sıkıca kavradı. Nihayet! Bu anı bekliyordu.

"Peki, başlama zamanı geldi mi?

Başlangıç olarak bir bileme taşı çıkardı ve kılıcını biledi.

Shiiing-shiiing!

Kılıcı biledin!

Saldırı gücü %14 arttı.

Kılıç bileme becerisi orta 4. seviyedeydi. Örneğin tamir becerisi kadar sık kullanamıyordu. Ayrıca, eğer yağmur yağıyorsa ya da avlanmıyorsa bileme etkisi çabucak kayboluyordu. Bu nedenle, onu kullanabildiği tek zamanlar savaşlardan hemen önce, kendisi ve parti arkadaşları için silahları keskinleştirirken oluyordu.

"Bitti, sıradaki..."

Weed yumuşak bir bez çıkardı ve parlamaya başlayana kadar zırhını iyice parlattı.

Zırhı parlattın!

Savunma gücü %16 arttı.

Kaçma şansı %2 arttı.

Zırh parlatma cilalamaya çok benzerdi. Uzun süre kullanmak için çok fazla fırsat yoktu, ancak etkisi iyiydi.

Partinin gücüne büyük fayda sağlayan bu iki beceri, genellikle demirciler tarafından bir partiye kabul edildikten sonra kullanılırdı. Eğer bir demirci olsaydınız ve bu becerileri herhangi bir nedenle geliştirmemiş olsaydınız, çoğu durumda bir partiye kabul edilmezdiniz.

"Şimdi yemek..."

Weed, romantik bir ismi olan 'Deniz çiçekleri' ile karideslerden yapılmış bir yemek seçti. Genellikle oyunda deniz ürünleri oldukça pahalıydı, ancak Odein kalesinde Rosenheim Krallığı'ndan daha ucuza satın almayı başardığına çok şaşırdı. Bunun tek nedeni vergi olmaması değil, aynı zamanda ana ticaret yollarından birinin üzerinde elverişli bir konumda bulunmasıydı.

Söz konusu Canlılık ve Yaşamı artırmak olduğunda hiçbir şey deniz ürünlerinin yerini tutamaz. Ve karidesler deniz ürünleri arasında en iyisi olduğunu kanıtladı!

Weed yemeğin etkisini daha da arttırmak için tatlı akçaağaç şurubu sosu ve patates, marul ve beşamelden oluşan bir salata hazırladı.

Weed beklentiyle ağzını kocaman açtı.

Yavaşça kabuğunu soydu; piştikten sonra altın rengi bir renk aldı ve çıkarması kolay oldu. Çubuğun üzerinde sadece yumuşak beyaz karides eti kalmıştı ve Weed tarafından yutulmaya hazırdı.

İradesi dürtüleriyle mücadele etti.

Ağzı bir ısırık almak istedi ama elleri bırakmak istemedi. Özellikle de basit bir karides olmadığı için. Weed, güzelliğini vurgulamak için heykeltraşlık ustalığını kullandı.

Karidesi yavaşça şurup sosuna batırdıktan sonra, aromasının etkisi altında Weed karidesin etrafındaki ilahi kanatların parıltısını gördü.

Yemeğe bir isim bile verdi: 'Cennetten gelen melek-karides'!

Daha uygun bir isim düşünemiyordu. Aroma onu çılgına çeviriyordu. Güçlü ve lezzetliydi. Kimse onun çağrısına dayanamazdı.

Nefis!

Beklenti içinde Weed dilini yavaşça dışarı çıkardı ve karidesi ağzına doğru yavaşça biçti...

Tüm parti üyeleri çıkış yapmaya başladığında Hwaryeong hemen onları takip etti. Ama bu sadece Sollon'dan kurtulmak içindi. Büyücünün gitmesi için yeterli süre bekledikten sonra tekrar giriş yaptı.

Zephyr'e gelince - Weed'i tanıdıktan sonra hiç çıkış yapmadı. Sadece kenara çekildi ve eski balıkçı rakibini izledi.

Hwaryeong ve Zephyr, Weed yalnız karidesi yemek üzereyken onu yakından izliyordu.

'Sadece bir tane var, bu yüzden ondan paylaşmasını istememin imkanı yok...'

Ancak Hwaryeong'un kendini tutacak gücü yoktu, bu yüzden yüksek sesle yutkundu.

Sağır edici yutkunma Weed'in konsantrasyonunu en kritik noktada bozdu.

"Çıkış yaptığını sanıyordum, Hwaryoung?"

"Evet-evet, - diye yavaşça cevap verdi kız, dikkatle karidese bakarak."

Ve bir yudum daha aldı.

Hwaryeong paylaşmak istemiyordu. Ama burada kocaman açılmış gözler karidese öyle bir hayranlıkla bakıyordu ki söze gerek kalmadı. Günlerdir ilk kez yemek görüyormuş gibi görünüyordu.

Yakıcı bir arzu! Açlık! Aşerme!

"Yemek yüzünden dayak yemek istemiyorum!

Weed sessiz bir iç çekişle karidesi uzattı. Başka seçeneği yoktu.

"Eğer istersen, o zaman... bu... bir altın karşılığında..."

"Memnuniyetle kabul ediyorum!"

Hwaryeong hiç düşünmeden karidesi ısırdı. Weed'in son sözleri üzerine üzülmedi bile, mümkün olan her şekilde kaybı en aza indirmeye çalıştı.

Nefis!

Karides ağzında hemen kayboldu.

Aslında Hwaryeong yemek konusunda o kadar da takıntılı değildi. Gerçek hayatta bile beline dikkat ediyor ve sık sık diyet yapıyordu.

Ama karidesin aroması aklını başından aldı. Eğer şimdi yemezse hayatının geri kalanında pişmanlık duyacağını hissediyordu.

O anda bir bağımlı gibi davrandığı söylenebilirdi. Tüm bunlar Weed'in giderek artan yemek pişirme becerisi sayesinde olmuştu.

Karidesi keyifle bitirdikten sonra Hwaryeong nihayet sakinleşti. Hiç pişmanlık duymuyordu. Karidesin her bir parçası ona ilahi bir zevk veriyordu.

'Şimdi düşünüyorum da, Mapan Ot'a bağlı kalırsan başına hep iyi şeyler geleceğini söylemişti! Böyle bir lezzeti tatmalıyım! Nefis!

Sonunda, normalde kimsenin yemeyeceği karidesin kalan baş ve kuyruğuna pişmanlık dolu bir bakış fırlattı. Ama Weed ve Zephyr'in yanında durmasaydı, onları zevkle yerdi.

"Üzgünüm, karides.

Weed pişmanlıkla bir karides daha çıkardı ve en baştan pişirmeye başladı. Karidesler pahalıydı, bu yüzden atıştırmalık olarak yenemezlerdi.

Weed için onlar yatırımları temsil ediyordu.

Dövüş yeteneğine yapılan yatırımlar! Çünkü yiyeceklerin etkileri Mana, Yaşam ve diğer bazı özelliklere mümkün olan en yüksek artışı sağlıyordu.

Bu yüzden 500 karides almak için para harcadığına pişman olmadı.

İyi beslenmişsin.

Yaşam +400

Mana +400

Dayanıklılık +20

Sanat +15

Açlığın sanatçılara ilham verdiğini söyleyenlere inanmayın.

Sadece karnı tok olan bir sanatçı açlığına değil sanatına konsantre olabilir. Aslında, yemeğin etkileri oyuncunun mesleğine bağlı olarak değişir. Weed bir aşçı olsaydı, canlılıkta ve yemek pişirmede artış ya da daha iyi tat olurdu.

Weed eşyalarını toplamaya başladı. Ve tabii ki Hwaryeong'dan 1 altınını almayı da unutmadı.

"Ben ava devam edeceğim, sen de benimle gelir misin Hwaryeong?"

"Evet, tabii ki!"

Dürüst olmak gerekirse Weed başka bir cevap düşünmemişti.

Bir dansçı olarak yetenekleri bir koz olarak işe yarayacaktı. Saldırılarından aldığı hasar o kadar yüksek olmasa da hareketleri hızlıydı ve canavarlar onu çizemezdi bile. Ayrıca, Hwaryeong ile aynı partideyseniz, canavarların aksine sizin özellikleriniz belirli bir destek alırdı.

Bir parti oluşturdunuz

Weed kontrol menüsünü açtı ve Hwaryeong'u davet etti.

"Teşekkürler! - Hwaryeong heyecanla haykırdı ve daveti kabul etti."

Sonra Zephyr'e el salladı.

"Sen de katılacak mısın?"

Balıkçı mutlulukla başını salladı.

"Benim için de uygunsa ben de varım!"

Weed sadece başını salladı ve Zephyr'e bir davetiye gönderdi. Özellikle karşı olduğu bir şey yoktu, çok sayıda canavar vardı ve bu nedenle deneyim ve fazladan yardım işe yarayabilirdi. Yine de Zephyr'in neden diğer herkes gibi çıkış yapmadığını tam olarak anlamadı.

"O zaman biraz bekle, Hwaryeong. Zephyr için başka bir yemek yapacağım ve ekipmanlarınızı parlatıp keskinleştireceğim. İhtiyaç olursa tamir de ederim."

Demircilik, aşçılık ve terzilik becerilerini küçük bir farkla da olsa geliştirmek için harika bir fırsattı.

"Vay canına! Harika!"

"Savunma arttı ve oltanın saldırısı da..."

Hwaryeong ve Zephyr Weed'e şaşkınlıkla baktı. Tek bir adamın bu kadar çok işin ustası olmasını beklemiyorlardı. Ve vasıfsız bir mankafayı her şeye gücü yeten bir oyuncudan ayıran sadece küçük bir adımdı.

"Teşekkürler Weed! Şimdi gidip bir parti bulalım. Üç kişiyiz ve birçok parti bizi memnuniyetle kabul edecektir, ya da ben öyle düşünüyorum, - dedi Hwaryeong sevinçle, ama karşılığında Weed yavaşça başını salladı."

"Üçümüze ancak yetecek kadar canavar olacak."

"Ha? Ne..."

"Basra zindanında sadece üçümüzle avlanabileceğimize gerçekten inanıyor musun? - diye sordu şaşkın Zephyr. Kendisi de farkında olmadan doğru tahmin etmişti."

"Üçümüz iyi iş çıkarırız. Gerçi ben yanılıyorum. Dört kişiyiz. Ortaya çık, Ölüm Şövalyesi!"

Weed'in boynundaki kolyeden dumanlar çıkmaya başladı ve bir an sonra ölüm şövalyesi Van Hawk kolyenin içinden çıktı.

En son çağrılmasından bu yana epey zaman geçmişti, bu yüzden heyecanlıydı.

"Beni mi çağırdınız, efendim?"

"Evet."

Minyonuna bir bakış bile Weed'i kederle doldurdu. Ölüm Şövalyesi onun deneyiminin %20'sini sömürüyordu. Weed'in Van Hawk'ı yenip ona boyun eğdirmesinden bu yana çok zaman geçmişti.

Çok sayıda savaşta mücadele ettiler ve Van Hawk seviyesini büyük ölçüde yükseltmeyi başardı. Özellikle Weed'in ne kadar çok vampir ölürse parti için o kadar iyi olacağına karar verdiği Morata eyaletinde canavarı geride tutmuyordu.

Ve Van Hawk bunu sonuna kadar kullandı; o zamanlar Weed'in deneyiminin sadece %20'sini değil, kendi öldürdükleri için %100'ünü alıyordu. Bu sayede Weed'i büyük ölçüde geçmeyi ve 290 seviyesine ulaşmayı başardı.

"Lanet canavar! Her şeyin bedelini ödeme zamanın geldi... - Weed hemen homurdanmaya başladı."

Ancak ölüm şövalyesinin de söyleyecekleri vardı. Ne de olsa deneyim kazanıyordu, güneşlenmek için değil. Bir sürü canavar öldürmesi, şovalyelerin alaylarına ve efendisinin dayaklarına maruz kalması gerekiyordu.

Söyleyecekleri vardı ama şimdilik sessiz kalmaya karar verdi.

Basra Zindanı'nın tarihi oyuncular için yaygın bir bilgi değildi. Geçmişte Basra topraklarında soylu bir aile yaşardı. İngiliz Konfederasyonu'na katılmaya şiddetle karşı çıkıyorlardı, bu yüzden hırsızlar loncası ile bir anlaşma yaptılar ve bir ayaklanma hazırlamaya başladılar. Ve bu ayaklanmanın karargâhı da burada, Basra'nın zindanında bulunuyordu.

Ölüm Şövalyesi'ni cepheye gönderdikten sonra Weed ve ekibi dördüncü seviyeye inmiş.

"Burada hiç kimse yok..." - dedi Zephyr zar zor duyulabilen bir sesle.

Haksız da sayılmazdı; Basra zindanı oyuncular arasında oldukça popüler olduğu için 4. seviyede avlanmaları nadirdi. İçinde yaşayan canavarlar çok güçlüydü, seviyeleri 240 ve daha yüksekti.

Korkudan titreyen ve ayaklarını zorlukla hareket ettiren Zephyr'in, işlerin bir şekilde yoluna gireceğini umarak Weed'i yavaşça takip etmekten başka seçeneği yoktu.

"Amin! Neden geri geldim ki! Şu anda evde dinleniyor olabilirdim...' - diye düşündü Hwaryeong.

'Eğer burada ölürsek, tüm eşyaları kaybederiz... Buraya rahip ya da şovalye olmadan gelmekle delilik ettik...'

Hwaryeong ve Zephyr korku ve öfkelerini zar zor dizginleyebiliyordu. Weed'in davranışları kafalarını karıştırıyordu. 3. katta avlanmak yeterince zorken bile onları 4. kata sürüklemişti!

Bu yüzden kendinden emin adımlarla yürüyen Weed ve Kara Şövalye'nin peşinden gittiler.

"Çantasını kontrol edelim!"

"Ve ceplerini açalım!"

"Ve bir seviye yükseltelim! Yeni bir isyan için daha fazla güce ihtiyacımız var!"

Köşenin arkasından bir grup hırsız canavar fırladı. Demir zırhlar giymişlerdi ve kılıç taşıyorlardı. Basralı hırsızlar daha fazla söze gerek duymadan saldırıya başladılar.

"Karanlığın Gücü!" - diye bağırdı Van Hawk ve savaşın içine daldı.

Ölüm Şövalyeleri kara büyü konusunda oldukça ustaydı. Az önce kullandığı büyü silah hasarını ve zırh savunmasını önemli ölçüde artırdı.

"Ölümcül Bıçak!"

Van Hawk kılıcında karanlık enerji biriktirdi ve onu yaklaşmakta olan hırsızlara doğru yönlendirdi. Silahı büyük ölçüde karardı ve birkaç dakika sonra, saldıran düşmanları göğsünden vuran binlerce en ince ipliği serbest bıraktı.

Hırsızlar yere yığıldı.

Zephyr ve Hwaryeong hayretler içinde kaldı.

'Oha...'

'290. seviye canavarlar böyle mi görünüyor? Weed böyle bir canavarı nasıl kontrol edebiliyor?

O anda Weed'in sıradan bir oyuncu olmadığını ve Basra zindanlarında sadece 4 kişiyle avlanmanın gerçekten mümkün olduğunu anladılar. Weed'in sözleri artık sadece bir övünme duygusu değildi.

Bu arada Weed'in kendisi de en az arkadaşları kadar şaşırdı.

"Vay canına, ne zaman bu kadar güçlü oldu?

Weed sadece şövalyeyi yendiğini ve kendi becerilerini geliştirdiğini hatırlayabiliyordu. Ve yardımcısını farklı bir ışık altında görünce son derece şaşırdı. Ölüm şövalyesi tek bir vuruşla dört düşmanı yenmeyi başarmıştı. Bu kısmen ölümsüz olmayan düşmanlara verilen hasarı artıran karanlık doğasından kaynaklanıyor olsa da.

"Kızıl yaşam tılsımı... Ölüm Şövalyesi Van Hawk'ın sonsuza dek içinde hapsolduğu eşya. Dahası, sırt çantasının içinde Lord Tori'nin yazılı olduğu bir başka siyah tılsım daha vardı... Bu gerçekten bir ödül müydü? Yoksa NPC'nin kaçmadan önce seviyesini yükseltmesi için kurnazca bir yol muydu...'

Weed aniden her şeyi unuttu, öne atladı ve kılıcının kabzasını, yenilmiş düşmanları bitirmek için kılıcını kaldıran Van Hawk'ın kafasına indirdi.

"Emrediyorum! Onları öldürmeyin. Sadece etkisiz hale getirin, işlerini kendimiz bitireceğiz."

"Anlaşıldı Usta. - Van Hawk Weed'in yüzüne aniden kükredi."

Ölüm Şövalyesi, seviyesindeki önemli artış nedeniyle gücünün arttığını hissediyordu ve 'çaylak' Weed'den emir almaktan pek memnun değildi.

'Bu pislik bana cevap veriyor. Ona yeterince öğretemedim...'

Weed, Van Hawk'a daha sonra bir ders vereceğini kendi kendine not etti, ancak şimdilik savaşa yöneldi:

"Şekillendirici bıçak!"

Kendini bu teknik olmadan hayal bile edemezdi! Mavi renkte parlayan kılıcıyla Weed düşmanlarının arasına dalarak çok sayıda darbe indirdi.

"Geber!"

"Para! Paranı ver bana!"

Rakiplerinin kılıçları tehlikeli bir şekilde Weed'in yakınından geçiyordu. Kaçma ve savuşturma sayesinde herhangi bir yara almamayı başardı. Yine de kenardan bakıldığında hayatından vazgeçmiş gibi görünüyordu.

'İşte... bu daha eğlenceli...'

Düşmanlar tarafından tamamen kuşatılmış olmanın heyecanı. Kalp atışlarınız hızlanır, rakiplerinizin nefesini ve hareketlerini algılamaya başlarsınız. Kendi gücünüzün sarhoş edici hissi sizi taşan bir mutlulukla doldurur ve dünyayı fethedebileceğinizi hissedersiniz. Böyle bir oyun asla sıkıcı olmaz!

Weed Kılıçlar hakkında düşündü.

Okulda Hyun'a sadece temel beceriler öğretilmişti, bu yüzden kılıç sanatını oyunda kendi başına öğrenmesi gerekiyordu. Ancak son zamanlarda kılıç ustasının kendisinden öğrenmek için dojoya geliyordu. An Hyon-Do sıradan bir adam değildi, bu yüzden dersleri de sıradan değildi.

"Bu bir kılıç."

Hocasının ellerinde kılıç zarif ve pürüzsüz kıvrımlar çiziyordu. Birinin böyle bir kılıcı kullanabileceğine inanmak zordu. Bu, başka bir şaheser yaratan gerçek bir ustanın sanatıydı.

"Bu gerçekten de bir kılıç. - diye düşündü Hyun, hayranlıkla izlerken.

Ancak, sanki düşüncelerine tepki veriyormuş gibi, desen değişmeye başladı. Şimdi sinsice yaklaşan bir yırtıcı hayvan, ya da gökten düşen bir kartal, ya da... Sonra, yırtıcı hayvanın önünde Fort Odein belirdi.

'Hayır, Odein değil, ama sağlam, önemli bir şey...'

Fort'un duvarlarından daha kalın ve daha uzun bir şey yırtıcı hayvanın yolunu kapattı. Engel yoluna çıkmıştı ve canavar bir an bile düşünmeden ileri atılıp onu parçaladı ve hızla ilerledi.

"Kılıç... Ustalaşması silahtan daha zordur ama bunu yaparak daha güçlü olursun. Ölüm, ölmek ve diğer zorluklar artık seni rahatsız etmez. Ben kılıçta ustalaştıktan sonra özgür oldum."

Lee Hyun, An Hyon-Do'dan çok şey öğrendi. Kılıca karşı tutumunu tamamen değiştirdi, düzgün nefes almayı, hareket etmeyi ve silahına bakmayı öğrendi. Daha güçlü oldu.

Yine de dojoya gitmeye başlamadan önce hayatı kolay değildi. Ailesinin yokluğu, borçlar ve zorbalarla sürekli kavgalar. Hyun, ailesinin her değerli anısını korumak için herkese şiddetle saldırabilirdi. Ve bu onun ruhunu güçlendirdi; bir kavgadan asla geri adım atmazdı. Ancak öğretmeninin yeteneklerini izlerken Hyun, kılıçta ustalaşmanın bir sınırı olup olmadığını yalnızca Tanrı'nın bildiğini fark etmeye başladı.

Her hırsız-canavar Lavias'ın ölüm şövalyelerinden çok daha güçlüydü. Şövalyelerle dövüşürken sadece ön tarafı izlemek zorundaydı ama şimdi yanlarında veya arkasında olan hiçbir şeyi kaçırmaya hakkı yoktu.

'Vay be, dövüşler gittikçe daha eğlenceli hale geliyor...'

Weed yandan gelen uzun bir bıçak darbesinden kaçındı ve ileri atıldı.

"AAAAA!"

Elleri etrafında uçuşuyor, aynı anda hem savuşturuyor hem de vuruyordu.

Kritik bir vuruş yaptın.

Art arda kritik vuruşlar yapıyorsun.

Sürekli saldırınız başarılı oldu. Saldırı serisini kurtarmak istiyor musun?

Düşmandan düşmana ustaca hareket eden Weed, seri kritik vuruşlar yapıyordu. Oyunda son derece başarılı bir dizi saldırı gerçekleştirirseniz, daha sonra istediğinizde bireysel bir teknik olarak kullanmak üzere bunu kaydedebilirdiniz. Ancak Weed mesajı görmezden geldi ve savaşa geri döndü.

Weed için dövüş canlı, öngörülemez ve olağanüstü bir şeydi. Bazen içgüdülerinizin size söylediği gibi hareket etmeniz gerekir ve sabit teknikler kullanarak sadece kendinizi dizginlersiniz.

"Yontma bıçağı!"

Üç canavarı öldürdükten sonra düşman grubunun tam ortasına daldı. Yeteneklerine ve parlatılmış zırhına duyduğu güvenle düşmanlarının kanını hevesle döküyordu.

Biraz geç de olsa Hwaryeong ve Zephyr de savaşa katıldı.

"Büyüleyici dans!"

Kızın erotik ve baştan çıkarıcı hareketlerini izleyen düşmanlar şaşkınlık ve utanç içinde donup kaldı. Yanakları kızardı ve gözleri arzuyla doldu.

"Ne kadar güzel bir kız."

"Oooo! Neden şövalyelikten hırsızlığa geçtim, keşke hala..."

"Taştan kalbimi eritti!"

Düşmanların dikkatini çektikten sonra haykırdı:

"Tanıştırmak yok! Sizinle ilgilenmiyorum!"

"Eeeeh?!"

Sözleri düşmanları şaşkına çevirdi ve başka bir grupla dans etmeye devam etti. Elbette partnerleriyle işbirliği yapmayı da unutmadı.

"Bunlar bize saldırmayacak."

"Ne kadar süre için?" - Zephyr hemen sordu. Hayatları bu bilgiye bağlıydı.

"Yaklaşık iki dakika. Seviyeleri çok yüksek; o zamana kadar diğerlerinin icabına bakmalısınız."

"Salla!"

Zephyr oltasını salladı ve savaşa katıldı. Oltasını her uzattığında birkaç düşman yere seriliyordu.

Weed ve Van düşmanın ana güçlerini geride tutuyordu. Hwaryeong sağ taraftaki düşmanları ehlileştirirken Zephyr de soldakilerle savaşıyordu! Önceki savaşlara kıyasla durumları daha karmaşıktı, bu yüzden hayatta kalmak için her şeylerini vermeleri gerekiyordu.

Hwaryeong 12 rakibini daha etkisiz hale getirdi ve bitkin bir halde yere düştü.

"Bittim... devam edemem..."

Tüm manasını harcamış ve tamamen bitkin bir halde yerde oturuyordu. Bu zamana kadar Hwaryeong her zaman daha zayıf canavarları seçmeye çalışmış ve dövüşte çok fazla efor sarf etmemişti. Ancak bu sefer her şeyini ortaya koymak zorunda kaldı ve dans tekniklerinin ve özelliklerinin yeterince gelişmediğini fark etti. Yeterince güçlü değildi.

"Bu çok zor... Muhtemelen daha önce daha güçlü rakiplerle dövüşmeliydim?" - Hwaryng yavaşça düşündü, her an bir canavarın hayatına son vermesini bekliyordu.

Ama sonra onu ilerleyen düşmanlardan korumak için gelen Zephyr ortaya çıktı. Balıkçılık sayesinde, özellikle metanet ve dayanıklılık gibi özellikleri oldukça gelişmişti, bu yüzden bu dövüşün üstesinden daha iyi geldi.

Zephyr, çevresindeki canavarlarla limitinde savaşıyordu. Rakiplerine teker teker değil, hepsine aynı anda vuruyordu! Balıkçı'nın yetenekleri aynı anda bir sürü düşmana hasar vermesini sağlıyordu.

Sağlıkları yaklaşık üçte birine düştüğünde, aniden ortaya çıkan Weed'in bir dizi kritik vuruşuyla hemen bittikleri için ölüyorlardı. Daha önce Hwaryeong tarafından etkisiz hale getirilen düşmanlar kendilerine gelmeye başladığında durum düzeliyor gibi görünüyordu.

Yoğun savaş tek bir an bile dinlenmeden devam etti.

"Şekillendirici bıçak!"

Weed olabildiğince hızlı hareket etmeye çalışıyordu ama yine de bir rakibinin işini bitirdiği anda bir diğeri ona saldırmaya başlamıştı bile. Acele etmeliydi: Bir an bile duracak olsa canavarlar yaklaşacak ve etrafını tamamen saracaktı ki bu da kesin bir ölüm demekti.

Hwaryeong biraz güç topladı ve Zephyr'i desteklemek için acele etti. Bir kelebek gibi dans ediyor, hançerlerini düşmanların açıkta kalan taraflarına saplıyordu. Savaş hiç bitmeyecekmiş gibi görünüyordu. Ancak birkaç dakika sonra derin bir şaşkınlık yaşayan Hwaryeong savaşacak başka kimse olmadığını fark etti.

Nasıl dövüştüğünü ve son darbeyi kimin indirdiğini hatırlamıyordu. Karmakarışık anılarında dövüş cehennemden bir parça gibi görünüyordu. Zor, uzun ve son derece tehlikeliydi... Kazandıklarına inanamıyordu!

"Vay be... Zordu ama... eğlenceliydi..." - alnındaki teri sildi ve gülümsedi.

Bu, hafızasında kendini %110 oranında zorlaması gereken tek dövüştü. Ruh hali harikaydı.

Eğer Ölüm Şövalyesi'nin yardımı olmasaydı, şimdiye kadar hepsinin işi bitmişti. Ama bu onu hiç üzmedi, zaferlerini hak etmişlerdi.

"Weed, hep böyle mi dövüşürsün?" - Hwaryeong dövüşün başından beri içinde büyüyen soruyu sordu.

Weed sakince "Evet," diye cevap verdi. Hasarlı zırhını onarmaya başlamıştı bile.

Zırhlar ya da silahlar dayanıklılıklarından bir parça bile kaybediyorsa, Weed dövüşten sonra ilk iş olarak onları onarıyordu.

"Ama bu çok tehlikeli! Ve zor! Seviyeleri seninkinden çok daha yüksek olan canavarlarla savaşmaktan hiç korkmuyor musun?"

Hwaryeong biraz korktu. Etrafında sadece düşmanlar varken nasıl tek başına savaşabileceğini hayal bile edemiyordu. Sanal gerçeklik oyunu oynuyor olsalar da korku gerçekti.

Sıkışık durumlarda kan kokusu ve rakibin gücünü hissetmek genellikle oyuncuları korkudan sersemletirdi. Ondan sonra da kolayca öldürülüyorlardı.

"Biliyor musun Hwaryeong, Lavias'ta çok yükseğe tırmanmam gerekiyordu ve oradan tüm canavarlar çok küçük görünüyordu. Sanki onları parmağımla ezebilirmişim gibi görünüyordu. İşte o zaman onların sadece yiyecek olduğunu anladım. Beni güçlendiren yiyecekler."

Hwaryeong göz kamaştırıcı gülümsemelerinden birini daha yaydı.

"Cidden, sen Weed'sin, sıkılmak için zaman yok."

Ancak herkes dövüşün sona ermesini kutlamıyordu. Zephyr ölüm şövalyesini korkuyla izliyordu.

"Zephyr?!"

"Hwa... Hwa... Hwaryeong." - Endişe onu kekelemeye itti.

"Ne oldu?"

"Ölüm Şövalyesi'ne bak..."

"Ha? Ölüm Şövalyesi mi?"

Van'a baktı ve onun başka bir tekniğini hazırladığını fark etti. Hwaryeong neler olup bittiğinden habersizdi, bu yüzden meraklandı.

Zephyr'in uzun zaman önce fark ettiği şeyden habersizdi. Weed ile uzun süre balık tuttuğu için neler olacağı hakkında bir fikri vardı. Balık tuttuktan sonra Weed'in gölgede oturup dinleneceğini mi sanıyordunuz? Hiç de bile!

Zırhını tamir etmeyi bitiren Weed bir dizi bandaj uyguladı ve ayağa kalktı.

"Hmmm... - Dedi, - şimdi biraz tehlikeli olacak. Çok fazla endişelenme, ama sanırım bu sefer birkaç kıl payı kurtuluşumuz olabilir."

"..."

"Biliyorsunuz, en iyi formumda değilim. Uzun zamandır dövüşmüyorum. Dürüst olmak gerekirse, sağlığımın en son ne zaman %15'in altına düştüğünü bile hatırlamıyorum. Odein'de bile çoğunlukla zayıf rakiplerle dövüşüyordum."

"..."

"Bakalım. Bu savaştan sonra sadece Dayanıklılığım biraz arttı. Bunun nedeni yanlış hesaplama yapmış olmam ve savaşın beklediğim kadar zor olmaması. Bir dahaki sefere sağlığımı %3'e düşürmeyi hedeflemeliyim. Size bir sır vereceğim: Sağlığınız çok azaldığında, Dayanıklılık özelliğiniz büyük ölçüde artar. Bu yüzden sonraki savaşlarda olabildiğince çok sağlık kaybetmeye çalışmalısınız. İnanın bana, bunun karşılığını fazlasıyla alacaksınız. Örneğin şu anda düşmanların vuruşları bana gıdıklanma gibi geliyor."

Zephyr ve Hwaryeong'un şaşkınlıktan nutku tutuldu.

'Bu da bir şeydir! Yani Basralı hırsızların darbeleri onun için 'gıdıklayıcı' mı?

Nasıl yani? Orta düzeyde bir demirci becerisine sahip olmasına rağmen...'

'Zırhım daha kötü değil, ama bir canavarın her vuruşu cehennem gibi acıtıyor!

"Lanet olası mazoşist!

Ama sonraki sözleri onları daha da sarstı.

"Pekâlâ, keşif ve ısınma bittiğine göre, artık gerçekten savaşma zamanı geldi."

Gözcülük mü? Zephyr ve Hwaryeong için önceki dövüş tam bir cehennemdi!

Onların korkudan iki büklüm olmuş yüzlerini görünce şüpheyle sordu:

"Yani... Beni parti lideri olarak kabul ediyor musunuz? Eğer öyleyse, av devam ediyor."

Aceleyle başlarını salladılar. Weed'in davetini kabul ettikten sonra, onu otomatik olarak parti lideri olarak atadılar. Ayrıca üçü arasında en güçlüsü oydu.

Zephyr'in balıkçılığı ve Hwaryeong'un dansları niteliklerini oldukça yükseltmelerini sağlasa da, Weed'den hala ay kadar uzaktaydılar.

'Orta seviyede 5 zanaat becerisi var...'

"O bir canavar. Bir makine... Tüm bunları yapmak için...'

Hwaryeong ve Zephyr onun tuhaf olduğu konusunda hemfikirdi.

Zanaatkârlık mesleğinin savaş tekniklerine sahip olması bir yana, nitelikleri de gülünç derecede yüksekti! Weed'e baktıklarında, diğer oyuncularla kıyaslandığında oldukça normal olmalarına rağmen aşağılık duygusuna kapılıyorlardı.

"Demek Weed gibi insanlar da varmış...

"O kadar da işe yaramaz değiliz! - diye düşündüler.

Genellikle parti lideri pozisyonu, yüksek Karizma ve Liderlik özelliklerine sahip oldukları için bir savaşçı veya şövalye tarafından alınırdı. Çünkü lider bu iki özelliğe yüksek düzeyde sahipse, parti üyelerinin panikten etkilenme olasılığı azalıyor ve daha fazla deneyim kazanıyorlardı. Ve bu tür oyuncularla karşılaşan canavarlar yeteneklerini sonuna kadar kullanamıyordu.

"Aaaaaaa!"

"Ölümcül dans! Büyüleyici dans!"

"Olta çalımları!"

"Haydi! Vur bana! Dayanıklılığımı arttır!"

Av başladı.

Basra'nın hırsızlarına karşı ölümüne mücadele. Bir grup canavarın işi biter bitmez diğerine geçiyorlardı. Sadece hızlı onarım ve hafif iyileşme için zamanları vardı.

"Waaaaaaa!"

Geçmişte biri ona yenilen düşmanları yağmalamayacağını söylese Zephyr inanmazdı. Ama şimdi öyle oluyordu, sürekli saldıran düşman dalgaları yüzünden buna zamanları yoktu.

Neredeyse 16 saat boyunca bu şekilde savaştılar ve sonunda Zephyr yaralandı. Bir hırsız kılıcını karnına saplamıştı. Ölümcül bir yara.

Hwaryeong Weed'e nefret dolu bir bakış fırlattı.

"Abarttın! Biz insanız ve yorulduğumuzda dinlenmeye ihtiyacımız var!"

Sonra Hwaryeong biraz kıskançlıkla Zephyr'e baktı.

"O ölüyor... En azından biraz dinlenecek... Acaba ben o şeytandan ne zaman kurtulacağım?!

İlk kez ölmekte olan bir oyuncuyu kıskanıyordu.

Zephyr rahatlamış bir gülümsemeyle şöyle dedi:

"Ben iyiyim, Hwaryeong, Weed, benim için endişelenmeyin. Hahahahaha!"

Sevinçten gözyaşlarına boğulacak kadar güldü. Ancak Weed'in ifadesi bir nebze bile değişmedi.

'Ya olursa? Hayır, olamaz. O bir rahip değil ve beni kurtaramaz...' - Zephyr bir an için korktu ve mutlu bir şekilde midesinden akan kanı izledi.

Sağlığı hızla düşüyordu ve şimdiden %23'e ulaşmıştı. Durumu kritik değildi ama rahibin acil yardımı olmadan böyle bir yaralanma onu öldürebilirdi.

Ama sonra Weed çantasını karıştırdı ve bandajları teker teker çıkarmaya başladı.

"Seni hemen iyileştireceğim."

"Ahahah! Bandajla mı? Böyle şaka yapma..."

"Bandaj uygulayın! - Tekrar tekrar Weed diye bağırıyor, hızla birden fazla bandaj uyguluyordu."

Kanama durdu

Yara kapandı

Yaşam oranı %26'ya yükseldi

Yaşam oranı %29'a yükseldi

"Vay canına! - Zephyr'in gözleri şaşkınlıktan yuvarlanmıştı."

Weed'e korkmuş bir bakış attı.

"Ermm... Weed, İlk Yardım seviyen nedir?"

"Orta 9. seviye."

Yüksek seviyeden sadece biraz uzakta!

Morata eyaletindeki uzun avı sırasında Weed bir sürü bandaj uygulamak zorunda kalmış ve bu yüzden beceri seviyesi şaşırtıcı derecede yükselmişti. Genellikle partilerde en az bir rahip bulunurdu, bu nedenle oyuncular İlk Yardım becerisini hiç kullanmazdı, bu nedenle çoğu yüksek seviyelerde bile başlangıç seviyesinde bir beceri seviyesine sahipti.

"Orta seviye 9. İlk Yardım..."

Zephyr üzüntü içinde yumruğunu yere vuruyordu. Lanet olası Weed, gerçek bir sadist ve şeytan! Artık sonsuza dek canavar avlamak zorunda kalacak!

Savaş devam ediyordu...

Weed canavarları birbiri ardına öldürüyor ve bunun aslında o kadar da zor olmadığını düşünüyordu. Morata eyaletinde yaşadıklarıyla kıyaslandığında Basra zindanı anaokulu gibi görünüyordu. Lavias'ta bile ölüm şövalyeleri onun için çok daha tehlikeliydi!

En azından uzun kılıçlar ve kara büyü kullanıyorlardı. Basra'nın hırsızları ise tam tersine kısa kılıçlar kullanıyordu ve çok sayıda saldırmalarına rağmen çok daha az tehlikeli rakiplerdi.

Bu sefer Alveron'un iyileştirici büyüsü yoktu ama o zamandan beri gelişmiş özellikleri ve balıkçılık sayesinde sağlığı çok arttı. Neredeyse iki katına, 1400'e.

Ayrıca, demirci becerisi sayesinde Weed ekipmanlarını keskinleştirip parlatabildi ve hayatta kalma kabiliyetini daha da artırdı.

Efsanevi Ayışığı Heykeltıraşı mesleği!

Sırf bu yüzden Weed el sanatları becerisini önemli ölçüde geliştirmek zorunda kaldı ve bu da son birkaç ay içinde diğer birçok becerisini orta seviyeye yükseltmesini sağladı. Ve bunlar onu şimdiye kadar avlanmaya devam edip 280 seviyesine ulaştığından bile daha güçlü hale getirdi.

Daha güçlü olmak ve daha zorlu savaşlarda mücadele etmek için. Weed güçlü rakiplerle savaşmaktan hoşlanıyordu; bu yüzden Basra zindanının 4. katına çıktı. Ve daha önce bile, sadece 110. seviyeye sahipken ölüm şövalyeleriyle savaşıyordu. Bu kesinlikle zordu ve çok fazla ölüyordu, ancak biraz güç ve deneyim kazandıktan sonra, birbiri ardına savaş kazanıyordu ve bu onu mutlu ediyordu.

Bir grup canavarı daha yendikten sonra Weed aniden çantasının dolu olduğunu fark etti.

"Kahretsin..."

Hwaryeong ve Zephyr hiç de üzgün değillerdi!

"Elimde değil..." - diye sürüklendi Weed.

Hwaryeong ve Zephyr heyecanla başlarını sallamaya başladı.

'Bitirme zamanı. Zor bir avdı.'

"Kahretsin, çok korkutucuydu.

Basralı hırsızların hayatlarının geri kalanında kâbuslarında karşılarına çıkacağından emindiler.

Ama sonra Weed'in sözleri onları bir kez daha şoke etti.

"Yapacak bir şey yok, malları satmak için köye hızlı bir yolculuk yapmamız gerekecek ve sonra tekrar geri döneceğiz. Basralı hırsızlar bizi bekliyor. Çabuk olalım."

'Daaaaaaaaamn!!!'